Umowa deweloperska to dokument, w którym deweloper zobowiązuje się ustanowić lub przenieść na nabywcę prawo własności domu, lub mieszkania po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego. Z drugiej strony nabywca zobowiązany jest do zapłaty ustalonej kwoty. Ponieważ umowa ta związana jest z prawem własności nieruchomości, ustawodawca wprowadził wymóg zawarcia jej w formie aktu notarialnego. Umowa ta obwarowana jest licznymi surowymi wymogami stawianymi przez obecne przepisy ustawy deweloperskiej z 16 września 2011 roku o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego.
Umowa deweloperska może stanowić podstawę wpisu do księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, na której ma zostać przeprowadzona lub jest prowadzona inwestycja, roszczenia nabywcy z niej wynikającego. Roszczenie wynikające z zawarcia umowy deweloperskiej, będące w istocie roszczeniem o przeniesienie własności nieruchomości, dzięki ujawnieniu w księdze wieczystej zyskuje rozszerzoną ochronę.
Co prawda deweloper nie jest ograniczony w możliwości rozporządzania tą nieruchomością, jednakże nabywca, na którego rzecz ujawnione jest roszczenie o przeniesienie własności, może dochodzić tego prawa od każdego podmiotu, który dokonał nabycia nieruchomości po ujawnieniu zabezpieczonego roszczenia. Wpis ten uzyskuje skuteczność względem praw nabytych przez czynność prawną po jego ujawnieniu, z wyjątkiem służebności drogi koniecznej, służebności przesyłu albo służebności ustanowionej w związku z przekroczeniem granicy przy wznoszeniu budynku lub innego urządzenia. Ujawnienie roszczenia w księdze wieczystej zabezpiecza też przed skutkami bezprawnego rozwiązania umowy deweloperskiej przez dewelopera (np. bezpodstawnym odstąpieniem, którego skuteczność uda się podważyć na drodze sądowej dopiero po upływie znacznego czasu po jego dokonaniu).
Zgodnie z ustawą, nabywca ma prawo odstąpić od umowy deweloperskiej, jeżeli umowa deweloperska nie zawiera elementów wskazanych powyżej – w terminie 30 dni od jej zawarcia. Jeszcze przed zawarciem umowy warto uzyskać pomoc prawną w celu weryfikacji wszystkich jej postanowień.
Powyższa lista oczywiście nie ma charakteru wyczerpującego. Przede wszystkim częścią umowy deweloperskiej jest prospekt informacyjny wraz z załącznikami, który uzupełnia umowę o wiele kwestii. Przypomnieć należy, że zanim dojdzie do transakcji, deweloper musi spełnić liczne obowiązki informacyjne wobec nabywcy i przedstawić służący temu prospekt informacyjny, a na żądanie także informacje innego rodzaju. Prospekt informacyjny to opis inwestycji. Deweloper winien jest przekazać w nim szczegółowe informacje o swej sytuacji prawnej i finansowej oraz o konkretnym przedsięwzięciu. Prospekt informacyjny powinien być doręczony osobie zainteresowanej zakupem na jej żądanie, stanowi zaś załącznik do umowy deweloperskiej.
Jeżeli informacje w prospekcie informacyjnym są niezgodne ze stanem faktycznym i prawnym w dniu podpisania umowy deweloperskiej lub kiedy sam prospekt nie zawiera wszystkich informacji wymaganych ustawą – nabywca jest uprawniony do odstąpienia od umowy deweloperskiej w terminie 30 dni od jej zawarcia. Podobnie jest w przypadku, gdy deweloper w ogóle zaniecha doręczenia prospektu informacyjnego, a także, jeśli zapisy umowy są sprzeczne z informacjami zawartymi w prospekcie.
W przypadku wystąpienia zmian w treści prospektu informacyjnego lub w jego załącznikach w czasie pomiędzy doręczeniem nabywcy prospektu a podpisaniem umowy deweloperskiej, w treści umowy deweloperskiej należy wyraźnie podkreślić postanowienia wynikające z tych zmian (w sposób jednoznaczny i widoczny dla nabywcy). Zmiany te wiążą przy tym nabywcę tylko wtedy, gdy wyraził on zgodę na włączenie ich do umowy.
Co bardzo istotne, ustawa zezwala na regulację stosunku prawnego przez strony w sposób odmienny niż ustawowy, jednak ze względu na ochronę praw nabywcy postanowienia umowne nie mogą być dla niego mniej korzystne niż ustawowe. Jeżeli dane postanowienie umowne jest mniej korzystne dla nabywcy, niż przewiduje to przepis ustawy, postanowienie umowne jest nieważne, a w jego miejsce stosuje się odpowiednie przepisy ustawy. Warto mieć to na uwadze przy negocjowaniu warunków umowy.
Jeżeli umowa deweloperska ma za przedmiot lokal mieszkalny, jej treść musi uwzględniać również elementy wskazane w art. 8 ust. 1 ustawy o własności lokali, w tym wielkość udziałów przypadających nabywcy w nieruchomości wspólnej, a także opis pomieszczeń przynależnych do lokalu (rodzaj, powierzchnia, położenie).
Popularnymi w praktyce postanowieniami są np. postanowienia określające zasady zarządu nieruchomością wspólną, postanowienia wyrażające zgodę nabywcy na podział nieruchomości wspólnej do korzystania przez jej współwłaścicieli (podział quoad usum), postanowienia wyrażające zgodę nabywcy na dysponowanie nieruchomością wspólną przez dewelopera w celu realizacji budowy kolejnych etapów przedsięwzięcia deweloperskiego, postanowienia wyrażające zgodę na ustanawianie służebności, postanowienia dotyczące zadatku. Możliwe jest zawarcie postanowienia poddającego nabywcę egzekucji na podstawie art. 777 KPC co do obowiązku zapłaty ceny.
Co do zasady na rzecz dewelopera zastrzeżone są ustawowe odsetki, za opóźnienie w zapłacie części ceny przez nabywcę. Z kolei na rzecz nabywcy może zostać zastrzeżona kara umowna za niespełnienie świadczenia niepieniężnego. Powinna ona dotyczyć przynajmniej nieprzeniesienia przez dewelopera prawa własności przedmiotu umowy w terminie, może także zabezpieczać terminowość przedstawienia przedmiotu umowy do odbioru. Nie jest wykluczone przewidzenie dodatkowych kar umownych należnych nabywcy za nienależyte wykonanie innych zobowiązań (obowiązków) dewelopera wynikających z umowy lub należnych deweloperowi za nienależyte wykonanie innych niepieniężnych zobowiązań (obowiązków) nabywcy, np. za opóźnienie w przystąpieniu do odbioru przedmiotu umowy w terminie wyznaczonym przez dewelopera. Można także przewidzieć odsetki na rzecz nabywcy za opóźnienie w spełnieniu przez dewelopera świadczenia pieniężnego, np. zapłaty należnej nabywcy kary umownej.
Odstąpienie od umowy deweloperskiej jest możliwe na podstawie przepisów ustawy z następujących powodów:
Na podstawie pięciu pierwszych powodów można odstąpić od umowy deweloperskiej w ciągu 30 dni od jej zawarcia. Warto zatem umowę skonsultować z prawnikiem nawet po jej zawarciu (jeśli tego nie zrobiliśmy jeszcze na etapie negocjacji).
Niedotrzymanie przez dewelopera terminu przeniesienia prawa określonego w umowie deweloperskiej stanowi podstawę do odstąpienia od umowy deweloperskiej (dotyczy przyczyn niezależnych od samego nabywcy, choćby deweloper nie ponosił za nie odpowiedzialności np. przedłużająca się procedura administracyjna, pomimo należytego zachowania dewelopera jako strony postępowania administracyjnego).
W takim wypadku przed skorzystaniem z prawa nabywca musi wyznaczyć deweloperowi 120-dniowy termin na przeniesienie prawa. Niedopuszczalne jest przy tym zastrzeżenie, że nabywcy wolno odstąpić od umowy deweloperskiej za zapłatą oznaczonej sumy (odstępnego). W razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu będzie on uprawniony do odstąpienia od tej umowy, ale zachowuje roszczenie z tytułu kary umownej za okres opóźnienia (przy braku takiej regulacji odstąpienie od umowy niweczyłoby wszystkie jej skutki). W pozostałym zakresie umowa uważana jest za niezawartą, a nabywca nie ponosi żadnych kosztów związanych z odstąpieniem od umowy.
Nabywca może wyznaczyć deweloperowi termin dłuższy niż 120 dni, nie może jednak go skrócić – chyba że taka możliwość wynikałaby z treści umowy deweloperskiej (jest to dopuszczalne, ponieważ jest rozwiązaniem korzystniejszym dla nabywcy niż te ustawowe).
Umowa deweloperska może zawierać także inne, dodatkowe warunki odstąpienia, np. w przypadku otrzymania przez nabywcę negatywnej decyzji co do finansowania przez bank zakupu mieszkania. Dopuszczalne jest przy tym zastrzeżenie w umowie deweloperskiej, że nabywca będzie zobowiązany do zapłaty tzw. odstępnego w skorzystaniu przez niego z prawa odstąpienia z innego powodu niż określono w ustawie deweloperskiej.
Odstąpić od umowy deweloperskiej może także deweloper. Jest to możliwe w przypadku niespełnienia przez nabywcę świadczeń pieniężnych terminowo lub w wysokości określonej w umowie deweloperskiej, po wezwaniu nabywcy na piśmie do uiszczenia zaległych kwot zakreślając mu termin 30-dniowy od doręczenia wezwania (chyba że niespełnienie przez nabywcę świadczenia pieniężnego jest spowodowane działaniem siły wyższej).
Deweloper może również odstąpić od umowy, jeśli nabywca nie stawi się do odbioru nieruchomości, pomimo dwukrotnego wezwania nabywcy w formie pisemnej w odstępie co najmniej 60 dni (chyba że niestawienie się nabywcy jest spowodowane działaniem siły wyższej). Deweloper może oczywiście wyznaczyć nabywcy termin dłuższy. Byłoby to rozwiązaniem korzystniejszym dla nabywcy i wobec tego zgodnym z ustawą. Dłuższy termin można także od razu zastrzec w umowie. Treść umowy deweloperskiej nie może przy tym przyznawać deweloperowi innych podstaw do odstąpienia od umowy.
Dla swojej skuteczności oświadczenie strony odstępującej od umowy deweloperskiej wymaga formy pisemnej. Nie jest konieczna forma np. aktu notarialnego czy z podpisem notarialnie poświadczonym. Istotne jest jednak, aby podpis pod oświadczeniem był własnoręczny. Natomiast jeśli nabywca złożył wniosek o wpis swoich roszczeń wynikających z zawarcia danej umowy deweloperskiej do księgi wieczystej nieruchomości, na której ma zostać przeprowadzone lub jest prowadzone przedsięwzięcie deweloperskie, oświadczenie o odstąpieniu od umowy deweloperskiej musi zawierać zgodę nabywcy na wykreślenie tych roszczeń sporządzoną w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.
W praktyce zdarza się, że mimo pozornie profesjonalnej umowy deweloperskiej proponowanej przez dewelopera, znajdą się w niej nieuczciwe zapisy, wykorzystujące stosunek zaufania. Ustawa deweloperska nie rozwiązuje przy tym wszystkich problemów, jakie czyhają na osoby chcące kupić mieszkanie lub dom. Na mocy jej zapisów deweloper nie musi np. wprowadzać zabezpieczeń, które mogłyby zapewnić nabywcy większe bezpieczeństwo. Ustawa nie zawiera także wymogów co do odbioru lokalu (przynajmniej w obecnym brzmieniu), a te mają wielkie znaczenie w przypadku nowego lokum.
Problemy mogą się zacząć już w nagłówku. Niekiedy bowiem klienci są przeświadczeni, iż kupują mieszkanie od jednej firmy, a w umowie widnieje zupełnie inna nazwa. W proponowanej przez dewelopera umowie należy zwrócić uwagę na postanowienia zawierające oświadczenia nabywcy dotyczące prawidłowości wykonania określonych czynności po stronie dewelopera. Często znajdują się tam np. zobowiązania do powstrzymania się w przyszłości od zgłaszania roszczeń wobec dewelopera, które skutkują znacznym ograniczeniem lub całkowitym wyłączeniem odpowiedzialności leżącej po jego stronie. Zdarza się, że deweloperzy wykorzystują niewiedzę klientów, aby skonstruować umowę w sposób, który chroni przede wszystkim ich interesy.
Warto zatem skorzystać z pomocy fachowca i okazać mu projekt umowy jeszcze przed jej zawarciem. Koszty takiej usługi stanowią przy tym ułamek kwoty, jaką nabywca jest obowiązany uiścić za lokal. Konsultacja z prawnikiem może przy tym pomóc w dobrym zabezpieczeniu interesów i zapobiec szkodliwym skutkom nieprawidłowych zapisów. Nawet samodzielna analiza umowy w porównaniu z zapisami ustawy deweloperskiej może nie być wystarczająca.